Przewodnim tematem debaty podzielonej na dwa spotkania robocze (kolejne odbędzie się pod koniec maja br.) była redystrybucja płatności bezpośrednich jako narzędzia stabilizacji dochodów rolniczych w Unii Europejskiej. Wyjściowym dokumentem dla rozmów był tekst stanowiska ramowego Komitetów Copa-Cogeca na temat przyszłości WPR po 2013 roku, a przewodnim celem prac zaangażowanych organizacji rolniczych z 6 krajów członkowskich UE jest wzmocnienie pozycji europejskich rolników w trwającej debacie na poziomie wspólnotowym w zakresie przyszłego kształtu wsparcia rolnictwa UE w nowej perspektywie finansowej.Wszyscy uczestnicy spotkania zgodnie stwierdzili, że obecne, historyczne wielkości referencyjne plonów stanowiące podstawę naliczania płatności obszarowych muszą zostać zastąpione przez obiektywne kryteria, których zastosowanie umożliwi sprawiedliwą dystrybucję wsparcia bezpośredniego. Pełna zgodność poszczególnych organizacji rolniczych wyrażona została także w kwestii konieczności uproszczenia samego systemu oraz likwidacji dotychczasowych różnych sposobów naliczania, które dodatkowo tworzą różnice w wysokości płatności zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym. Jednocześnie skomplikowane dotychczas procedury administracyjne należy uprościć i ograniczyć do minimum, tak aby nowy system płatności był mechanizmem klarownym nie tylko dla rolników, lecz również dla pozostałych grup społecznych, co pozytywnie wpłynęłoby na zrozumienie potrzeb dalszego wspierania rolnictwa Unii Europejskiej.
Uzupełniając przytaczaną przy wielu okazjach argumentację związaną z koniecznością kontynuacji po 2013 roku wsparcia bezpośredniego rolnictwa prof. Kowalski stwierdził, że postępująca globalizacja w obrocie artykułami rolno-spożywczymi powoduje powstawanie na świecie nowych centrów produkcji i konsumpcji surowców rolnych, co w zderzeniu z kosztami ich wytwarzania w Unii Europejskiej związanymi bezpośrednio z obligatoryjnymi, wysokimi standardami bezpieczeństwa żywności i ochrony zasobów naturalnych, wymusza niejako potrzebę dalszego dotowania rolnictwa w Europie. Unia Europejska nie jest w stanie produkować w obecnej skali bez odpowiedniego systemu zabezpieczenia dochodów rolniczych, w szczególności na obszarach o naturalnych utrudnieniach, gdzie ekstensywna produkcja ma dodatkowe funkcje związane z utrzymaniem krajobrazu rolniczego i zachowaniem dotychczasowego charakteru tego typu regionów. Funkcje te mają ogromne znaczenie nie tylko dla rolników, lecz stanowią zabezpieczenie dóbr publicznych służących całemu społeczeństwu, co potwierdza i w pełni uzasadnia konieczność wsparcia sektora rolnego ze środków budżetowych. W tym kontekście wszystkie delegacje zgodnie potwierdziły także potrzebę wypłacania dodatkowej pomocy rolnikom gospodarującym na obszarach o niekorzystnych uwarunkowaniach, co zapobiega niebezpiecznej dla środowiska koncentracji produkcji na terenach o bardziej sprzyjających warunkach produkcji rolniczej.
Rozważając przyszły kształt filara I Wspólnej Polityki Rolnej niektóre organizacje wysunęły propozycję przeniesienia do tej koperty finansowej wsparcia ONW oraz pomocy przyznawanej w ramach realizowanych przez rolników działań rolno-środowiskowych. Delegacja niemiecka podkreśliła dodatkowo potrzebę posiadania narzędzi w przyszłej WPR, analogicznie do obecnego art. 68 rozporządzenia Rady (WE) Nr 73/2009, dzięki którym możliwe będzie wspieranie sektorów rolnych ważnych z punktu widzenia środowiska, bioróżnorodności i zatrudnienia na obszarach wiejskich w przypadku długotrwałej dekoniunktury rynkowej zagrażającej dalszemu istnieniu tego typu gospodarstw rolnych.
Źródło:http://krir.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1027&Itemid=1
