Wyjściowym motywem do debaty było założenie, zgodnie z którym europejscy rolnicy w mniejszym stopniu powinni zależeć od wsparcia publicznego, do czego konieczne jest zwiększenie ich udziału w zyskach rynkowych z produkcji żywności poprzez wzmocnienie pozycji ekonomicznej w całym łańcuchu rolno-spożywczym Unii Europejskiej. Obecnie generowane przychody z tego sektora rozkładają się w sposób nierównomierny, a głównym ich beneficjentem są przetwórcy oraz sieci detaliczne.

W wyrażonej przez przedstawiciela holenderskiego LTO opinii europejscy rolnicy ? chcąc odpowiadać wszystkim narzuconym standardom produkcji i jakości wytwarzanych surowców ? muszą podejmować wiele kosztownych inwestycji, które nie mają przełożenia na ceny. Co więcej, wyższe koszty wytwarzania powodują, że stając do przetargów otwartych na dostawy surowców rolnych spółdzielnie i organizacje producenckie z krajów UE mają ograniczone możliwości konkurowania z podmiotami z krajów trzecich.

Przedstawiciel brytyjskiej organizacji NFU poinformował, że wprowadzony kilka lat temu w Wielkiej Brytanii kodeks dobrych praktyk w tym zakresie, ze względu na brak obligatoryjności, nie zmienił nic w układzie sił pomiędzy producentami, a pozostałymi udziałowcami łańcucha dostaw żywności. Obecnie trwają tam prace nad wprowadzeniem usprawnionego, obowiązkowego kodeksu, który ma zapewnić odpowiedni udział rolników w osiąganych zyskach. Ponadto, NFU postuluje o ustanowienie instytucji rzecznika praw rolnika, do którego producenci mogliby zgłaszać  przypadki nadużyć związane z niewywiązywaniem się z warunków kontraktów czy narzucania na nich dodatkowych wymagań np. przerzucenia na producenta kosztu opakowań detalicznych.

Wszystkie delegacje zgodnie przyznały o potrzebie stworzenia na poziomie europejskim ogólnych ram i zasad towarzyszących zawieraniu kontraktów z przetwórcami czy sieciami sklepów. Innym rozwiązaniem, zaproponowanym przez delegację KRIR za wnioskami wypracowanymi podczas posiedzeń Grupy Wysokiego Szczebla ds. Mleka w Komisji Europejskiej, jest utworzenie ogólnoeuropejskiego systemu monitoringu cen, który stanowiłyby pewnego rodzaju odnośnik dla rzeczywistej sytuacji rynkowej w regionie na rynku danego produktu rolniczego. Ponadto, wzorem sektora owoców i warzyw, konieczna jest kontynuacja działań zmierzających do samoorganizacji producentów oraz wsparcie ich funkcjonowania odpowiednimi instrumentami zachęcającymi.

Kolejną ideą wyrażoną w trakcie spotkania było stworzenie platform logistycznych kolekcjonujących duże partie towaru, w szczególności służące mniejszym gospodarstwom indywidualnym, w ramach których budowane by były marki handlowe dla produktów nieprzetworzonych.

Wyjściowym motywem do debaty było założenie, zgodnie z którym europejscy rolnicy w mniejszym stopniu powinni zależeć od wsparcia publicznego, do czego konieczne jest zwiększenie ich udziału w zyskach rynkowych z produkcji żywności poprzez wzmocnienie pozycji ekonomicznej w całym łańcuchu rolno-spożywczym Unii Europejskiej. Obecnie generowane przychody z tego sektora rozkładają się w sposób nierównomierny, a głównym ich beneficjentem są przetwórcy oraz sieci detaliczne.

W wyrażonej przez przedstawiciela holenderskiego LTO opinii europejscy rolnicy ? chcąc odpowiadać wszystkim narzuconym standardom produkcji i jakości wytwarzanych surowców ? muszą podejmować wiele kosztownych inwestycji, które nie mają przełożenia na ceny. Co więcej, wyższe koszty wytwarzania powodują, że stając do przetargów otwartych na dostawy surowców rolnych spółdzielnie i organizacje producenckie z krajów UE mają ograniczone możliwości konkurowania z podmiotami z krajów trzecich.

Przedstawiciel brytyjskiej organizacji NFU poinformował, że wprowadzony kilka lat temu w Wielkiej Brytanii kodeks dobrych praktyk w tym zakresie, ze względu na brak obligatoryjności, nie zmienił nic w układzie sił pomiędzy producentami, a pozostałymi udziałowcami łańcucha dostaw żywności. Obecnie trwają tam prace nad wprowadzeniem usprawnionego, obowiązkowego kodeksu, który ma zapewnić odpowiedni udział rolników w osiąganych zyskach. Ponadto, NFU postuluje o ustanowienie instytucji rzecznika praw rolnika, do którego producenci mogliby zgłaszać  przypadki nadużyć związane z niewywiązywaniem się z warunków kontraktów czy narzucania na nich dodatkowych wymagań np. przerzucenia na producenta kosztu opakowań detalicznych.

Wszystkie delegacje zgodnie przyznały o potrzebie stworzenia na poziomie europejskim ogólnych ram i zasad towarzyszących zawieraniu kontraktów z przetwórcami czy sieciami sklepów. Innym rozwiązaniem, zaproponowanym przez delegację KRIR za wnioskami wypracowanymi podczas posiedzeń Grupy Wysokiego Szczebla ds. Mleka w Komisji Europejskiej, jest utworzenie ogólnoeuropejskiego systemu monitoringu cen, który stanowiłyby pewnego rodzaju odnośnik dla rzeczywistej sytuacji rynkowej w regionie na rynku danego produktu rolniczego. Ponadto, wzorem sektora owoców i warzyw, konieczna jest kontynuacja działań zmierzających do samoorganizacji producentów oraz wsparcie ich funkcjonowania odpowiednimi instrumentami zachęcającymi.

Kolejną ideą wyrażoną w trakcie spotkania było stworzenie platform logistycznych kolekcjonujących duże partie towaru, w szczególności służące mniejszym gospodarstwom indywidualnym, w ramach których budowane by były marki handlowe dla produktów nieprzetworzonych.

Źródło: www.krir.pl