Na stronie Stowarzyszenia można przeczytać: „Naszym zdaniem obserwowana od kilku lat niewielka wieloletnia średnia tendencja wzrostowa w krajowej produkcji rzepaku wynika z powiększania areału zasiewanego tą rośliną i może być raczej traktowana jako przypadkowy efekt splotu doraźnej sytuacji rynkowej oraz warunków pogodowych niż racjonalna polityka strukturalna wobec surowca dla przemysłu produkującego artykuły żywnościowe i komponenty dla przemysłu paliwowego.

Polskie Stowarzyszenie Producentów Oleju uważa, że postęp w uprawie rzepaku osiągany w ten sposób i tak uwarunkowany nie jest w stanie zapewnić przemysłowi przetwórczemu przewidywalnej, odpowiednio dużej ilości wysokiej jakości surowca do przerobu. Szczególnym zaniepokojeniem napawa członków Stowarzyszenia fakt, że stagnacja obserwowana w produkcji rzepaku ma miejsce mimo rejestracji licznych nowych coraz bardziej plennych odmian.

W związku z powyższym, Polskie Stowarzyszenie Producentów Oleju, reprezentujące i działające na rzecz krajowego przemysłu olejarskiego, jest istotnie zainteresowane aktywnym uczestnictwem we wszelkich działaniach na rzecz wzrostu produkcji rzepaku w Polsce.

Ponadto, u podstaw naszego zainteresowania przedmiotową problematyką leży obawa narastania poważnego ryzyka pogorszenia się jakości surowca.

Według nas celem przełamania istniejącego obecnie niekorzystnego dla całego łańcucha produkcji olejarskiej stanu należy pilnie podjąć działania na rzecz zwiększenia produkcji rzepaku przez istotny i stały wzrost plonu. Ważne jest, żeby podjęcie takich działań skutkowało również, obok istniejącej obecnie pewności zbytu, stałym wzrostem opłacalności produkcji tej rośliny dla rolników osiąganym drogą ustabilizowanej intensyfikacji produkcji.

Nasze Stowarzyszenie stoi na stanowisku, że optymalne wykorzystanie istniejącego potencjału produkcyjnego rzepaku zależy od wyeliminowania istniejących obecnie zagrożeń dla dalszego rozwoju tej uprawy, które upatrujemy w:
1) Wprowadzaniu do uprawy odmian o nieznanej przydatności dla warunków Polski.
2) Niskiej świadomości części producentów rzepaku w doborze odpowiednich dla ich warunków odmian wynikającej między innymi. z niskiego stopnia wykorzystywania wyników doświadczeń PDOiR.
3) Uniemożliwianiu swobodnego obrotu nasionami przez wprowadzanie wyłączności w systemie sprzedaży nasion
4) Niskim udziale odmian mieszańcowych w zasiewach

Doceniając rolę i znaczenie materiału siewnego jako elementu uzyskania znaczącego wzrostu ilości wysokiej jakości produkowanego rzepaku PSPO deklaruje swoje pełne poparcie dla wszelkich inicjatyw środowisk naukowców i praktyków, w tym skupionych w KZPR oraz Zespołach Wojewódzkich w systemie PDOiR, mających na celu realizację powyższych założeń.

Istotną rolę w działaniach na rzecz naprawy obecnej sytuacji na rynku nasion rzepaku upatrujemy w COBORU jako organie mającym doświadczenie i prawne możliwości pozytywnego kształtowania tego rynku w Polsce.

Według naszego Stowarzyszenia w ramach prac prowadzonych przez Ośrodek istotny wpływ na kształtowanie się rynku materiału siewnego rzepaku mają badania porejestrowe prowadzone w Wojewódzkich Stacjach Doświadczalnych.

Niestety, dotychczasowe efekty uzyskiwane w tych badaniach nie przekładają się w sposób dostatecznie widoczny na postęp w plonowaniu rzepaku uzyskiwany przez wzrost wykorzystania dotychczas niewykorzystywanego potencjału plonotwórczego najlepszych dla danych warunków odmian.

Mając na uwadze powyższe, z przychylnością i szczególnym zainteresowaniem przyjmujemy wypracowane w Ośrodku propozycje współpracy dotyczące prowadzenia porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego rzepaku współfinansowanego przez jego beneficjentów, do których zaliczamy hodowców i producentów materiału siewnego rzepaku, związki jego producentów oraz przemysł przetwórczy.
Za zasadne uznajemy również wykorzystanie w tych działaniach pozytywnych doświadczeń nabytych przy prowadzeniu podobnych prac w przypadku innych roślin.

Pozostajemy w przekonaniu, że wnioski i rekomendacje wypracowane na podstawie takich doświadczeń w staną się ważnym elementem eliminującym w znacznym stopniu wyszczególnione wyżej zagrożenia ograniczające intensyfikację produkcji rzepaku w Polsce."

Źródło: pspo.com.pl Polskie Stowarzyszenie Producentów Oleju (październik 2011)